En el centenario del genocidio armenio

Հայոց Ցեղասպանության 100-ամյակի առթիվ

Հայտնի էր արդեն, որ շոգ մի երեկո 
Կհնչեին ձիթենիների այգում 
Ղողանջները մահվան եւ վախի…

Սանտոս Դոմինգես Ռամոս, հայտնի իսպանացի բանաստեղծ (Էքստրեմադուրա)

SANTOS DOMÍNGUEZ RAMOS

En Nor Khosq (Nueva Palabra), periódico de la comunidad armenia en Alemania, este texto que me solicitaron para conmemorar el  centenario del genocidio armenio.

UNA SEÑAL OSCURA

                                              ¿Quién puede asegurar que ha comprendido la sangre?

Novalis

Se notaba en algunos presagios desolados,

en ciertas madrugadas

que la luz invadía con su guadaña blanca

por sorpresa, como arden los campos enemigos,

con cuchillas de fuego y tizones de acero.

Se sabía que una tarde caliente sonarían

las campanas de muerte y el miedo a los olivos

en la noche sin sueño, ni amanecer ni luna,

que bajaría la sangre por las calles en cuesta

como un río sin canciones ni desembocadura.

Se sabía que el silencio sería la voz del pánico,

otra forma de muerte, otro modo del miedo:

el idioma común del muerto y los mortales

y una antigua costumbre de días sin cosecha.

Y la memoria intacta

mandaba con temblor de hoja en otoño,

con números ofidios,

una señal oscura y un soplo de aire helado.

Հայոց Ցեղասպանության 100-ամյակի առթիվ
Հայոց Ցեղասպանության -ամյակի առթիվ
Հայտնի էր արդեն, որ շոգ մի երեկո 
Կհնչեին ձիթենիների այգում
Ղողանջները մահվան եւ վախի...
Սանտոս Դոմինգես Ռամոս, հայտնի իսպանացի բանաստեղծ (Էքստրեմադուրա)

Traducción al armenio de Arthur Ghukasian